Osteopathie

Osteopathie is een manuele geneeswijze die zich richt op de beweeglijkheid van alle structuren in het lichaam. Alles in het lichaam beweegt, van spieren tot bloedvaten, van ingewanden tot botten. Deze beweeglijkheid is nodig om goed en zonder klachten te kunnen functioneren. Is ergens in het lichaam een structuur onvoldoende beweeglijk, dan kan een klacht ontstaan. Osteopathie richt zich op het vinden en behandelen van de bewegingsbeperkingen in het lichaam die klachten veroorzaken. Osteopathie beschouwt het lichaam als één geheel.

BEWEGINGSSYSTEMEN OSTEOPATHIE
De osteopaat onderscheidt drie bewegingssystemen die onderling met elkaar verbonden zijn:

Pariëtaal systeem: dit zijn de botten, spieren en gewrichten van de wervelkolom en de ledematen.
Visceraal systeem: de inwendige organen met het bindweefsel, de zenuwen en de bloed- en lymfevaten.
Craniaal systeem: het systeem van de schedelbotten, het zenuwstelsel, de hersenvloeistof en de hersenvliezen.
Omdat deze systemen onderling met elkaar verbonden zijn, kan een oorzaak in het ene systeem symptomen veroorzaken in een ander systeem. Hierdoor is het mogelijk dat de osteopathische behandeling zich richt op een andere plek dan waar de klacht zich bevindt. Een osteopaat behandelt de oorzaak door uitsluitend met zijn handen de beweeglijkheid van structuren te herstellen. Hierdoor verbetert het natuurlijk evenwicht tussen de systemen en kan het zelfherstellend vermogen van het lichaam optimaal functioneren.

BEWEGINGSVERLIES
Bewegingsverlies kan veroorzaakt worden door bijvoorbeeld een ongeval, ziekte, operatie, stress of slechte voedingsgewoonten. Dat het soms lange tijd duurt voordat er klachten ontstaan als gevolg van bijvoorbeeld een sportblessure of slechte leefstijl, komt doordat een lichaam zich eerst zal aanpassen aan een probleem. Als dan na verloop van tijd dit compensatiemechanisme niet meer kan worden volgehouden, ontstaan er klachten. Herstel van de bewegingsmogelijkheid van de weefsels en structuren leidt tot verbetering van het zelfherstellend vermogen en uiteindelijk tot herstel van functie en evenwicht.

Voorbeelden uit de praktijk
De patiënt heeft pijn in zijn linkerschouder (pariëtaal systeem). De osteopaat vindt bij onderzoek een (bewegings)probleem van de buikorganen(visceraal systeem). De osteopaat brengt het betreffende orgaan (organen) weer terug in de oorspronkelijke beweging en de schouderklacht (compensatieklacht) verdwijnt doordat het lichaam tot zelfregulatie in staat wordt gesteld.
N.B.: De patiënt hoeft in het geheel geen buikklachten te hebben. De bewegingsblokkade in de buik manifesteert zich via schouderpijn. We zien vaak dat klachten niet daar ontstaan waar de primaire oorzaak zich bevindt en dat er een aanzienlijke periode (soms zelfs jaren) kan bestaan tussen het oorzakelijk moment en het moment waarop de patiënt zich meldt met een klacht.

Een enkelblessure kan jaren later rugpijn of hoofdpijn veroorzaken.
Een val op het staartbotje kan na verloop van tijd hoofdpijn of duizeligheid veroorzaken.
Buikoperaties kunnen na verloop van tijd stoelgangproblemen, rugpijn, hoofdpijn, nek- schouderpijnen veroorzaken. Langdurige eenzijdige voedingspatronen kunnen het viscerale systeem in dysbalans brengen met nadelige invloed op het craniale en pariëtale systeem.